Fender stratocaster

Fender Stratocaster

Stratocaster

De stratocaster is ontwikkeld in het begin van de jaren '50, en is uitgegroeid tot een van de meest geproduceerde en gekopieerde gitaar.
De Fender stratocaster is in 1954 op de markt gekomen. Deze gitaar is ontworpen door Leo Fender, Freddie Tavares en George Fullerton. Hun bedoeling was om een goede bespeelbare en klinkende gitaar op de markt te brengen. Tevens wilden ze een gitaar op de markt brengen met een tremelo-arm. Dit omdat ze wilden concurreren met de firma Bigsby, die reeds gitaren op de markt had met tremelo, die goed verkocht werden.

Fender stratocaster



Kenmerken

De stratocaster had in het begin drie single coil (enkelspoel ) elementen met bovenliggende polen. Verder is de gitaar voorzien van drie draaiknoppen, volume, toon en toon. Vanaf 1977 zit er vaak een schakelaar op met vijf standen, in het begin zat er een schakelaar op met drie standen.

De body is meestal van massief elzenhout, bij transparante lak van essenhout. De hals is gemaakt van esdoorn, en bevestigd aan de body door middel van de driepunts halsverbinding. Deze halsverbinding werd in de jaren zeventig geïntroduceerd.

De toetsen zijn gemaakt van palissander of esdoorn, en heeft vaak 21 of 22 frets.

Verder heeft de gitaar een vibrato-arm. Door de cut out van de onderste hoorn, kan de gitarist gemakkelijk de hoge noten spelen. Deze body vorm heeft verder als groot voordeel dat het perfect in balans is. Waardoor de gitaar niet draait of kantelt. De body is zo afgerond dat het perfect tegen het lichaam past van de gitarist.
De gehele belangrijke basis van de "echte" stratocaster, is de schuine plug-ingang, de bekende gitaarkop, tremolo en de drie pick-ups. Al zijn er in de loop van de jaren vele stratocastersklonen gebouwd, met andere elementen en tremolo systemen. Het ontwerp van 1954 blijft toch de basis van deze elektrische gitaar.

Single coil

Jubileum

In 2004 vierde Fender het 50 jarige jubileum van de Fender Stratocaster in de Wembley Arena in Londen. Hier werd opgetreden door de werelds beste gitaristen die furore hebben gemaakt met de Fender stratocaster. Van dit optreden is een DVD gemaakt "Strat Pack-Live 50th".

Peter Banks

Peter Banks

Biografie

Peter William Brocksband, beter bekend als Peter Banks, is geboren op 15 juli 1947 in Barnet. Hij werd bekend als gitarist van de band Yes, waar hij te horen was op de eerste twee muziekalbums.
Op vroege leeftijd speelde Peter al op een gitaar. Van zijn vader had hij een westerngitaar gekregen. Verder kon Peter Banks ook al op vroege leeftijd banjo spelen, dit was in die tijd heel gebruikelijk.
Op 8 maart 2013 is Peter Banks op 65 jarige leeftijd overleden.

Peter Banks

Yes

Peter Banks is twee jaar lang lid geweest van de rockband Yes. In die tijd zijn er twee albums opgenomen  voor Atlantic Records. De band Yes is opgericht in 1968, en was een progressieve rockband. Echter hield Peter Banks het in 1970 voor gezien, en stapte op 18 april uit de band.
De reden hiervoor was dat de bandleden Squire en Anderson graag de muziekpartijen van onder ander Peter Banks, wilden ondersteunen door klanken van een orkest. Dit zag Peter Banks niet zitten.
Gitarist Steve Howe was de opvolger van Peter Banks bij de rockband Yes.
Tijdens twee fanfestivals in 1994 en 1998 was Peter Banks weer even aanwezig in Yes.

Yes

Solo

Na zijn vertrek uit de rockband Yes, ging Peter Banks verder als solomusicus. Echt een groot succes werd zijn solocarrière niet. In februari 2009 was volgens het e-magazine Gibson Guitar Lifestyle, Peter Banks nog bij de top tien van belangrijkste gitaristen binnen de rockmuziek.

Overleden

Gitarist Peter Banks is op 8 maart 2013 overleden aan hartfalen. Op dat moment was hij bezig met een opnamesessie. Doordat hij niet kwam opdagen, is men bij Peter Banks thuis gaan kijken. Daar werd Peter Banks dood aangetroffen.

Magic Slim

Magic Slim

Biografie

Op 7 augustus 1937 in Torrence, Mississippi werd Morris Holt geboren. Morris Holt kreeg later bekendheid als Magic Slim. Morris Holt zijn ouders waren  katoenplukkers, leefden op een landbouwbedrijf en verzorgden het vee.

Als kind zijnde speelde Magic Slim piano, noodgedwongen stapte hij over naar de gitaar. Hij verloor namelijk zijn rechter pink door een ongeluk tijdens het plukken van katoen.

Later verhuisde Magic Slim naar Chicago. Daar kreeg hij zijn bijnaam van de bluesmuzikant "Magic Sam ".

Magic Slim and The Teardrops

The Teardrops

In de jaren zestig richtte Magic Slim zijn begeleidingsband, The Teardrops op, waarmee hij bekend werd. Deze band werd in 2003 voor de zesde maal uitgeroepen tot de beste bluesband van de Verenigde Staten.
Magic Slim is een paar keer in Nederland geweest met The Teardrops, om op te treden. De eerste keer in Nederland was in 1978. Ze gaven toen een optreden op het Chicago Bluesfestival die werd gehouden in de Jaap Edenhal in Amsterdam.
Tot en met het jaar 2012 trad hij nog op met zijn band. Echter door gezondheidsproblemen moest hij zijn tournee in januari 2013 onderbreken.

Magic Slim

Chicago blues

Magic Slim heeft er aan mee geholpen om de elektrische Chicago blues vorm te geven. Hij wordt dan ook in het rijtje van grootheden gezet. zoals Muddy Waters en Howlin Wolf.

Verder had hij een vrij unieke stijl van gitaarspelen. Meer dan 30 bluesalbums heeft Magic Slim afgeleverd. In het begin maakte Magic Slim alleen singels. Zijn eerste opname was de song "Scufflin ". De eerste album genaamd "Born Under a Bad Sign ", kwam in 1977 uit. Zijn laatste album heet " Bad Boy ", die 2012 werd uitgebracht door het blueslabel " Blind Pig ".

Hij voor verschillende platenlabels uitgebracht, onder ander voor Blind Pig, Rooster Blues en Alligator.

Magic Slim

Gezondheidsproblemen

Op donderdag 21 februari 2013 is Magic Slim overleden in een ziekenhuis in Philadelphia. Dit nieuws werd bekend gemaakt door zijn manager Marty Salzman. Magic Slim had de laatste tijd hart en longproblemen. Morris Holt is 75 jaar oud geworden.

Kustom Defender V30



Kustom Defender V30

Algemene informatie

De Kustom Defender heeft een zeer klassieke uitstraling. Dit komt zeer zeker door de vormgeving en door middel van het gebruik van de kleuren zwart, zilver en grijs. Wat betreft de bouw en uiterlijk is deze buizenversterker zeer klassiek, echter heeft men er wel een aantal moderne functies aan toegevoegd. Deze versterker weegt 16,6 kilogram. Het leuke van deze versterker is, dat deze gebruiken is als een EL34 of als 6L6 versterker. Vanuit de fabriek worden er EL 34 -lampen in gezet, maar men kan deze ook omwisselen voor 6L6-lampen. Echter is het dan wel belangrijk om met de bias-switch te gebruiken om de type lamp te wijzigen.

Kustom Defender V30



Bouw

De Kustom Defender is gebouwd met stevige wanden en heeft metalen stoothoeken. Boven op de versterker zit het bedieningspaneel die is voorzien van oerdegelijke knoppen en schakelaars. Deze stevige draaiknoppen en schakelaars hebben een zware weerstand.
De gehele bouw en afwerking is dan ook zeer netjes te noemen.

bedieningspaneel Kustom Defender

Bedieningspaneel

Boven op het paneel kan men de gitaar inpluggen in de input. Het bedieningspaneel is voorzien van een rij met 8 draaiknoppen. Ook zitten er nog twee kleine schakelaars ( bright en master bypass ) op. De twee grotere schakelaars zijn ervoor om de power en standby te regelen.

Aan de achterkant van de versterker zit een dubbele speaker output. Allen wordt er een al gebruikt voor de ingebouwde speaker, de tweede kan men gebruiken om een tweede speakerkast aan te sluiten. Verder zit er nog een aansluiting voor een foot-switch.

achterkant Kustom Defender

Klank

De Kustom Defender V30 levert via een enkele 12"Kustom Celeston speaker een vermogen van 50 Watt. Wanneer de lampen goed opgewarmd zijn geeft deze versterker weinig of geen bijgeluiden of ruis. Verder reageert de versterker zeer clean.

Over het algemeen is de conclusie van de gebruiker van deze versterker dat men zowel met humbucker als met single coils een zeer bruikbare klank krijgt. Men geeft aan dat de klanken sprankelend, open en vinnig zijn.

Conclusie

De conclusie is dat deze versterker wat betreft prijs -kwaliteit verhouding zeer goed presteert. Er komt een goede klank uit versterker en is verder makkelijk in gebruik.

Seasick Steve

Seasick Steve

Jeugd

In het jaar 1941 in Oakland, California werd Steven Gene World geboren. Dit is de man die we beter kennen als Seasick Steve. Seasick Steve zijn vader was verknocht aan de Boogie woogie muziek, die hij op de piano speelde. Toen Seasick een jaar of zes was heeft hij dit ook geprobeerd, maar dat lag hem totaal niet. Toen hij ongeveer acht jaar was is hij begonnen met gitaar spelen. Niet veel later kwam Seasick Steve erachter dat hij de Blues muziek mooi vond.

Seasick Steve



Zwerver

Op een gegeven moment besloot Steve om zijn ouderlijke huis te verlaten. Hij was toen 14 jaar en ging aan het zwerven. Om in levensbehoefte te voorzien had hij verschillende baantje. Ook trad Seasick Steve op met bluesmuziek. Maar met deze optredens raakte hij niet bekend. Ondanks dat hij in die tijd optrad met onder ander Lightnin Hopkins en John Lee Hooker. Tevens was Seasick in die tijd ook sessiemuzikant en studio-engineer.
Wat voor muziek maakt Seasick Steve? Het is een mengeling van blues, folk, country en boogie. Dit in combinatie met zijn muzikaliteit en rauwe stem, maken hem op dit moment tot een groot artiest.

Seasick Steve

Instrumenten

Wat Seasich Steve ook apart maakt om naar te kijken zijn de muziekinstumenten die hij bespeelt, en de manier waarop hij ze bespeelt. Allereerst heeft hij de "Mississipi Drum Machine ", dit is een omgekeerde kist die dienst doet als percussie.
Verder heeft Seasick de "Three-String Trance Wonder ", dit is een gitaar van Steve die maar drie snaren heeft. Ook bespeelt hij een gitaar met een schroevendraaier of met een bottleneck. Deze gitaar is voorzien met maar een enkele snaar en heet de "One-Stringed Diddley Bow ".

Seasick Steve

Doorbraak

Men zegt wel eens " beter laat dan nooit ", dit is ook van toepassing op Seasick Steve. Zijn doorbraak beleefde hij in 2006 op 66 jarige leeftijd. Hij maakte zijn tv debuut bij Jool Holland in zijn oudejaars muziekshow. Dit alles naar aanleiding van Seasick Steve zijn debuutalbum, Dog House Music.

Optredens

Toen begon voor Seasick Steve het optreden op de festivals in Europa. Hij was onder ander te zien op Humo's Pop Poll, Pukkelpop, Lowlands en Rock Werchter. In 2011 stond Seasick op het hoofdpodium van Rock Werchter, bij deze optreden had hij John Paul Jones bij zich. John Paul Jones was de bassist van Led Zeppelin.
Ook heeft Seasick op UK festivals opgetreden, onder ander Glastonburry, Reading en Leeds. Wereldwijd op Fuji Rock in Japan, East Coast Blues & Roots Music Festival in Australie en Roskilde in Denemarken.
In 2012 was Seasick Steve te zien op Pinkpop, hier was hij samen met zijn drummer Dan Magnusson. In Nederland werd Seasick bekend door zijn tv optreden in 2011 bij het programma, De Wereld Draait door. In 2010 was Seasick te zien bij Topgear, dit is een zeer populaire autoprogramma in Engeland.
Naast festivals heeft Seasick Steve ook in 2008 en 2009 getourd door Engeland, waarbij alle voorstellingen uitverkocht waren. Hij trad onder ander op in de Royal Albert Hall, London Hammersmith Apollo, de City Hall in Newcastle, The Edingburgh Queens Hall en het Grand Opera House in Belfast.

drummer Dan Magnusson

Albums

In 2006 bracht Seasick Steve zijn eerste album uit genaamd, Dog House Music. Later tekende Seasick een platencontract bij Warner Brothers. Bij hun bracht hij in 2008 zijn tweede studioalbum uit, I Started Out With Nothin, And Still Got Most Of It Left.

Sigma gitaren

Sigma gitaren

Sigma Guitars

Alles heeft zijn verhaal, zo ook het ontstaan van " Sigma Guitars ". De Amerikaanse gitaarmarkt werd aan het aan van de jaren 60 bedreigd door gitaren van Japanse makelij. Deze gitaren die in Japan werden gemaakt leken heel veel op de Amerikaanse gitaren. Verder waren deze gitaren enorm vergelijkbaar met de originele gitaren. Er was een groot verschil, de gitaren die uit Japan kwamen waren veel goedkoper.
Nu kon men twee dingen doen, het juridisch aanvechten of zelf goedkopere gitaren gaan maken. De gitaarbouwer Martin en Co koos voor de laatste optie om de concurrentie aan te gaan.

logo Sigma Guitars

Sigma guitars Est. 1970

In 1970 ging men akoestische instrumenten maken onder de naam Sigma. In zeer effeciente gitaarfabrieken ging men de Sigma gitaar maken. Dit gebeurde door zeer goede en speciale opgeleide personeel. Wanneer de gitaar klaar was in de Japanse fabriek, werd het instrument verscheept naar Amerika. Nadat ze in Amerika gekeurd en de kwaliteit goed bevonden werd, kwamen de gitaren op de markt.
Na een aantal jaren de gitaren in Japan te hebben gemaakt, ging men verder met het bouwen van gitaren in Korea. Daar werden nieuwe series en model nummers gitaren gemaakt, ook werd daar het vernieuwde logo gebruikt. Vanaf die tijd werd het logo " Sigma Guitars Est. 1970 ". Weer later werd de productie van de Sigma gitaren verplaatst naar Taiwan.
De produktie van de Sigma gitaar werd door Martin & Co gestopt in 2007. De rechten van de Sigma gitaar werd in 2011 opgekocht door het Duitse bedrijf " AMI muzikale instrumenten GmbH ". Dit bedrijf laat de tegenwoordige Sigma gitaar bouwen in China.




Sigma gitaar



Kwaliteit

Zowel als constructie als klank bouwde Sigma in die tijd uitstekende gitaren. Zeker de wat betreft de kwaliteit en prijs verhouding, kreeg men echt waar voor zijn geld. Men kreeg een uitstekende naam, men kan wel zeggen een legendarische naam. De gitaren waren zo goed van kwaliteit en geluid, dat het niet vreemd is dat ze tweedehands bijna niet worden aangeboden. De eigenaar van een Sigma gitaar is er zo verknocht aan, dat hij zijn gitaar niet verkoopt.
Er zijn zelfs mensen die fan zijn van de Sigma gitaren, verder zijn er Sigma websites, Sigma community's. Verder zijn er mensen bij die gespecialiseerd zijn in deze gitaren, en de Sigma gitaren verzamelen.

kop van Sigma gitaar



Bouwhistorie

De Sigma werd van 1970 tot en met 1983 in Japan gemaakt. De Dreadnought DM-5 en DR-7 zijn de meeste modellen die er gebouwd werden. Alhoewel daar ook de Grand Concert Series en klassieke modellen gebouwd werden.
Van de DM en DR series staat de D voor Dreadnought, de M voor mahonie en de R voor rozenhout. Verder werden er de nummers 5, 7, 9, 11 en 15 gebruikt, deze nummer gaf de kwaliteit van het hout aan.
In de jaren 70 werd er op de kop alleen het woord Sigma gezet samen met de een symbool ( de Griekse letter sigma ). Deze symbool lijkt op een zijdelingse M, wat weer gekoppeld kan worden aan de M van Martin.
In 1984 werd de productie van de Sigma gitaren overgeheveld naar Korea, hier zou men tot 1993/94 de gitaren bouwen. In die tijd werd het logo van de kop ook aangepast, zoals te zien is op bovenstaande foto. Zoals gebruikelijk is werd er geen logo op de kop van de klassieke gitaren gemaakt, daar werd de identificatie op een etiket binnen in de body gezet.
Verder werden er de Martin modelnummers toegevoegd aan de productie.
De Sigma gitaar werd in 1993 tot en met 2007 gebouwd in Taiwan.

Ibanez RC320

Ibanez RC320

Algemene informatie

De Ibanez RC320 is een echte rock-gitaar met vintage invloeden en/of kenmerken. De RC staat voor Roadcore. Daarmee is deze Ibanez niet zoals we de meeste gitaren kennen van dit merk. Dit is een heel andere gitaar dan de Ibanez gitaren met de felle kleuren. Dit wat betreft zijn uiterlijk, en zeker ook wat betreft de klank van deze Roadcore.
Nu is het zeker niet zo, dat het merk Ibanez alleen maar fel gekleurde gitaren maakt. Ook hebben ze signature modellen gemaakt voor onder ander George Benson.





Ibanez Roadcore320



Bouw

De hals is bevestigd met vier stevige schroeven en halsplaat vastgemaakt aan de body. Verder is de hals gemaakt van een stuk maple. Deze hals is iets minder breed dan van de meeste Ibanez gitaren. De toets bestaat uit rosewood, en is samen met de 22 frets netjes afgewerkt.
De body is afgewerkt met een ivoorkleurige binding, die verder geen uitsparingen heeft voor buik, borst of arm. Men gebruikt alleen mahonie voor deze dubbel gebonden "slab " body.
Om de hoogste noten makkelijk te kunnen te spelen op deze roadcore, is deze gitaar voorzien van een dubbele cutaway. Verder is het een " stringh trough body " constructie. Als men de snaren wil vervangen moet men deze vanaf de achterkant door de body heen geleiden.

Ibanez RC320

Brug

Voor de stemvastheid van de gitaar hebben ze een brug geplaatst van een massieve constructie, zonder bewegende onderdelen. Hierdoor hoef je deze gitaar maar zelden bij te stemmen. Op de stemmechanieken van de Ibanez RC320 staat niets vermeld, vermoedelijk zijn ze van Ibanez zelf.

Om de humbuckers zitten chromen pickupringen. Wat wel weer opmerkelijk is dat er op de volume en toon knoppen geen cijfers staan, zodat men niet precies weet hoe ver de knoppen open staan. Wel zijn de knoppen net als de pickupringen van chroom.

Ibanez RC320



Conclusie

De output is niet zoals men gewend is van de meeste rockgitaren van Ibanez. De output van de Ibanez Roadcore320 knalt niet zo hard vanuit de versterker zoals men meestal gewend is. Maar de klank van deze gitaar is zeker goed in balans.
Deze Ibanez RC320 kost in de winkel plusminus 450 euro, daarmee is de prijs en kwaliteit wat men er voor krijgt, zeker goed te noemen.